donderdag 2 mei 2013

Merci pour tous!!

Nog even een allerlaatste blogberichtje over het afscheid en terugkomst..

Dinsdag was het dan zover..de laatste dag!
In de ochtend ben ik naar het ziekenhuis gegaan om nog wat spulletjes af te geven en afscheid te nemen. Het voelde vreemd om te bedenken dat ik daar niet meer zal werken en ze vonden het ook jammer dat ik vertrok.. Het deed me wel goed te horen dat ze tevreden over me waren en me ook gaan missen zoals ik ze ga missen!
In de middag had ik thuis mijn favoriete plat besteld en heb ik weer lekker gegeten!

Hierna ben ik nog eens langs geweest op het project (TSX) om ook daar afscheid te nemen..
En dan hadden we nog een laatste dansles. :)

In de avond heb ik voor de familie gekookt. :)
Ik heb zoals de vorige keer spaghetti carbonara gemaakt en ze waren er super blij mee!
Ik heb een leuke laatste avond thuis gehad met de familie en team toubab. Op dat moment ging het nog goed met me en kon ik er echt nog van genieten.
Tegen 1u zijn we gaan slapen en heb ik de laatste keer de kindjes gezien.. De mama probeerde het uit te leggen, maar ze snapten het niet zo goed. Ik had het wel moeilijk toen, maar probeerde me in te houden om ze niet teveel te verwarren.
Om 5u was het dan tijd om te vertrekken.. Ik heb de ouders wakker gemaakt en Farah en Robin kwamen aan met de taxi om mee te gaan naar de luchthaven.
Het moment dat ik echt moest vertrekken en dus definitief afscheid moest nemen, kreeg ik het heel moeilijk en kwam alles eruit. Ik gaf mijn gastmama een knuffel en bedankte haar meerdere malen..Dit was voor mij het moeilijkste moment, en ook zij het er moeilijk mee.
Dan nog afscheid nemen van de papa en dan hup de taxi in.
De rit was zeer vreemd en bleef het moeilijk hebben door het zien van de straten en gebouwen waar ik 6 maanden heb geleefd..
Op de luchthaven stonden de meisjes van Tamba al op ons te wachten. Na een half uurtje waren we compleet en zijn we gaan inchecken. Hierna ging het voor mij terug beter. Maar elke keer wanneer ik terug moest denken aan de familie kreeg ik het toch weer even moeilijk.

Het afscheid was dus niet gemakkelijk en zal het niet rap vergeten.

Aangekomen in Brussel begonnen de zenuwen wel te komen.. Wie gaat er allemaal staan???
Het was super leuk om zo een ontvangst te krijgen van vrienden en familie!! Merci aan iedereen die er was! Ook een dikke merci voor de leuke versiering! :)

Ondertussen heb ik mijn eerste nacht en dag erop zitten. Het voelde gister allemaal super vreemd en kon het maar niet geloven. Ik zit met mijn gedachten nog steeds in Senegal.. Maar ik heb wel enorm genoten van mijn warme douche, bed, lekker ontbijt en net een lekker lasagna met een glasje wijn gegeten!
Het is allemaal super dubbel en bij het weerzien van vrienden en familie lijkt het alsof ik niet ben weggeweest. Opeens lijkt het alsof de 6 maanden super snel zijn omgevlogen!

Ik ga mijn tijd in Senegal nooit vergeten en ga het nog enorm hard missen!
Maar langs de andere kant doet het wel weer goed om terug thuis te zijn.. Een heel dubbel gevoel dus!

Zo, dit was het dan! 
6 Maanden hebben jullie mijn blog kunnen lezen, nu op naar een volgende blog in een nieuw land! :)

Dikke kus X

Geen opmerkingen:

Een reactie posten