maandag 26 november 2012

Bonsoir!

Ik ga deze keer eens beginnen met een aantal wist je datjes ;)

Wist je dat:


- Ik gewoon in Afrika leef, woon en werk? :o
- Ze hier de hele dag door 'bonsoir' zeggen?
- Ze nog rondrijden met paard en kar; tussen de autos en zelfs ook op de drukke wegen?
- Ik elke middag rijst eet en het raar genoeg nog steeds lekker vind?
- De Senegalezen super traag wandelen en het meest van de tijd maar wat rondslenteren?
- Hier taxi's rondrijden die bijna uit elkaar vallen?
- Ik super vaak denk: What the hell gebeurt hier??? :)
- Het niet gepast is om iets met u linker hand aan te geven? Hier is u linker hand eigenlijk de vervanger van toiletpapier ;)
- De vrouwen hier totaal geen schaamte hebben over hun borsten en het zeer normaal is om ze zomaar in openbaar boven te halen?
- Ze bij mij thuis ook gossip girl volgen? Maar helaas ingesproken in het Frans...
- Ik een pro ben in compressen vouwen?
- Ik eigenlijk al lang getrouwd had moeten zijn aangezien ik al 21 ben?
- Het zeer moeilijk is om in het Frans uit te leggen wat de volgende stelling betekent: Once you go black, you never go back.?
- Mijn Senegalese naam 'Hadi' is?
- Ik al lekker gebruind ben? Hihi

- Ik jullie super hard mis en iedereen een dikke knuffel wil geven!!?? :D

En nu zal ik maar eens vertellen wat ik de afgelopen week allemaal heb meegemaakt. ;)
Vorige week op stage is er eindelijk iets veranderd! :D
Dinsdag heb ik zelf het initiatief genomen en ben ik de verpleegkundigen gewoon gevolgd en heb ik laten merken dat ik eens iets wou doen. Ondertussen mag ik steeds meer doen en heb ik ook al een aantal keizersnedes gezien! :) De operatiekamers staan eigenlijk gewoon open dus toen ik op de gang stond te wachten om te helpen met de eerste zorgen kon ik de operatie gewoon meevolgen. :)
Maar nu even over het Senegalees werktempo: Ik moest een babytje wassen en was aan het wachten op het nodige materiaal. Maar dit ligt in een kast die op slot was (geen idee waarom) en kreeg steeds te horen dat ze de sleutel gingen zoeken.. In totaal heb ik bijna een uur gewacht en is de sleutel niet meer gevonden. Ook komt het wel eens voor dat er nergens een pamper te vinden en dat ze de baby dan maar in een doek windelen en zo terug aan de mama geven...
Qua steriliteit verbaas ik me ook continu! :o De redenering van wat steriel is en wat niet klopt totaal niet.. Een voorbeeldje: Ze gaan een navelkatheter plaatsen en moeten daarvoor steriele handschoenen aandoen. Maar al bij het aandoen gaat het mis... ze raken de handschoenen gewoon aan met hun andere hand.. Dus de handschoenen zijn niet meer steriel waardoor de katheter ook niet steriel geplaats wordt. En zo heb ik nog een hele lijst van situaties ;)
En het meeste wat ik hier te horen krijg is: Attend, Attend! Altijd maar wachten en wachten.. :p
Als samenvatting van wat ik hier allemaal zie, kan ik zeggen dat ik dit allemaal zeker niet zal tegenkomen in een ziekenhuis in België! Van de manier van een baby opnemen tot het plaatsen van een navelkatheter. Ik denk vaak: Ohjee wat doet die nu???!!
Maar dan probeer ik dit allemaal te relativeren door te denken dat dat gewoon zo is hier en dat ze ook niet dezelfde opleiding en middelen hebben als in België..

En toen stond het weekend voor de deur!! :D
Vrijdag ben ik een dagje naar Ile de Gorée (het slaveneiland) gegaan met Kim, charlotte en nog een aantal andere vrijwillegers. Het was een zeer mooi eiland en zeker een geslaagd dagje!
Zaterdag en zondag had men gastpapa, die gids is, een aantal uitstapjes gepland. We waren met een groepje van 7 en hebben ons maar laten verassen want niemand had een volledig idee van waar we nou precies allemaal naartoe gingen. Uiteindelijk hebben we Lac Rose, vismarktjes in Mbour, het eiland Fadiouth bezocht en hebben we in een hoteletje geslapen ergens in the middle of nowhere :) 's Morgens zijn we om half 7 opgestaan en naar het strand gegaan voor de zonsopgang! Het had even geduurd maar het was echt super mooi! :D
Het was echt een zeer leuk weekend en het was zalig om eens uitgebreid de toerist uit te hangen!


 
Tot slot: Op stage gaat het steeds beter en ik begin hier ook meer mensen te kennen waardoor ik de tijd veel beter omkrijg! :D
En vanaf volgende week begin ik met lessen Afrikaanse dans!! :D Ben eens benieuwd! :)

Tot de volgende!!
Xx
Hadi





zaterdag 17 november 2012

ça va bien, merci!

Bonjour mes amis!!  <3

Zo.. weer een weekje verder!
Ik zal beginnen met te zeggen dat het al veel beter gaat en dat de dipjes stilaan minderen! :)

Vorige week zaterdag ben ik naar Dakar geweest met Yasmina (viavia) en nog 3 andere vrijwilligers om te shoppen. Ik heb een afrikaanse broek en wat souveniertjes gekocht (oma ik heb al een eerste kadootje!) :) Het was een leuk dagje en in de avond zijn we ook nog iets gaan drinken.

De dag erna ben ik met Yasmina en nog wat andere toubabs (wordt hier tegen een blanke gezegd) naar een eilandje geweest. Hier hebben we wat gechilld, gezwommen en verse vis gegeten! Was ook weer een leuk dagje :)


Maandag begon dan weer de 'werk'week. Ik mag nu wel eens een kindje wassen en verzorgen, maar raar genoeg heb ik het gevoel dat ze me totaal niet vertrouwen. Een voorbeeld; ik moest een kindje wegen en ik kom terug met het gewicht, maar de hoofdverpleegkundige geloofde het niet en ging terug met me mee naar de weegschaal om het kindje opnieuw te wegen! :o Dit was even een zeer rare situatie.. En het is me ook nog eens duidelijk geworden dat ik hier echt niets mag verspillen. Ik was een babytje aan het wassen met compressen, maar ik kreeg de opmerking dat ik veel te veel compressen had gebruikt. 'Nous sommes en Afrique, pas en Belgique!' Oeps!
Voor de rest mag ik nog niet veel doen en moet ik nog vooral observeren. Ik hoop dat het snel betert en dat ze me meer gaan vertrouwen. Maar hier in Senegal gebeurd alles op het gemak en zal alles uiteindelijk goed komen! :D

Dinsdag ben ik na men werk nog even naar het marktje geweest hier in Yoff. Hier heb ik ook weer wat broeken aan de haak geslagen :)

En toen begon het weekend..!
Donderdag zijn Karen en Eva afgekomen van Koalack om samen naar het feest op de Belgische ambassade te gaan. Karen bleef bij mij slapen tot zaterdag. Eindelijk een logé! :D
Het feest was echt super! Gratis eten en drank; Wat moet een mens nog meer hebben! :) De hapjes waren super lekker! En ja hoor..er was sushi!! In your face 'Sachimi girls! :D
Toen we nog als enige bij de ambassade zaten, besloten we maar om ergens anders naartoe te gaan om nog wat verder te feesten. :)

 
Vrijdag hebben Karen en ik lekker uitgeslapen en zijn we in de namiddag gaan chillen op het strand. Ook Kim, Charlotte en Eva waren erbij. Ook heeft Karen een poging gedaan tot surfen, maar het bord was best kapot en de zee was veel te wild.. geen succes dus :)
Voor de rest hebben we vrijdag niet meer veel gedaan en was een rustig avondje.
En vandaag heb ik Karen helaas weer moeten uitzwaaien en zal ik haar waarsschijnlijk pas weer met nieuwjaar zien! Maar we proberen vroeger nog eens af te spreken! :)

 
En ohja maandag was het de twaalfde van de maand en mog ik dus een envelop openen! Ik heb 6 enveloppen meegekregen met een verassing in en mag die elke 12de van de maand openen :) Spannend!

Wat ik hier eigenlijk ook begin te beseffen is dat ik een super goed leven heb en dat ik echt niet te klagen heb over mijn leven in België! Door zo ver te zitten van alles en iedereen begin je na te denken en te beseffen hoe goed je het eigenlijk hebt! Ik vind het ook een zeer rare gedachten dat ik hier nog 6 maanden zit en dat ik na die 6 maanden waarschijnlijk helemaal niet naar huis ga willen. Niet persoonlijk bedoeld! Haha :) Kan me dat op dit moment totaal niet voorstellen, maar iedereen maakt het mee dus zal ook ik zal zeker nog in de 'honeymoonfase' komen! :D

En ohja deze week heeft papa zijn vlucht geboekt en zal van 15 maart tot 22 maart mij komen bezoeken! :) En totaal niet verwacht maar super leuk; Ome Dirk van den Antwerp komt mee! :D
En mama komt me ook bezoeken in Februari!
Wie nog wat geld te veel heeft; Altijd welkom!! :D

En hier het adres voor  eventueel een kaartje:
Carlens Tilke
ViaVia Dakar
Route des Cimetières BP 8670
Yoff, DA
Senegal
 
( Zeker mijn naam niet vergeten! Dit is het adres van de viavia en dus niet mijn huis)
 Heb geen idee ivm postzegels, vraag dat maar aan het postkantoor ;)
Tip: Ik wil nog wat flairs ;) en een kerstkadootje mag er ook altijd bij, hihi :)

Tot de volgende!
En mis mij maar niet te fel :) !!!
XxX

vrijdag 9 november 2012

Mange! Mange!

Bonsoir!

Wat een week!
Veel nieuwe indrukken, spanningen en helaas ook wat dipjes..

Maandag was men eerste dag in het ziekenhuis, ik had heel veel zenuwen! Maar gelukkig heeft mijn gastpapa mij gebracht en gewacht totdat ik bij de juiste persoon was :)
Ik werd ergens in een kamer gedropt waar ik moest wachten, geen idee op wie. Ik heb dan een uur op een stoel gezeten en gewacht. Dan kwam de hoofdverpleegkundige mij ophalen en moest ik naar een ander kamertje. Ook hier heb ik vooral moeten zitten en wachten.
Heel even heb ik meegelopen met een vroedvrouw (denk ik), zij ging de mama's onderzoeken. Toch even schrikken hoe de mama's die net een keizersnede gehad hebben hier moeten liggen. Geen privacy of comfort.. Het zal zeker een hele aanpassing zijn! Ook het werktempo is dag en nacht verschil! Iedereen komt 's morgens op het gemak aan, even omkleden, nog wat eten, babbelen... Ik sta nu op de gynaecologie-afdeling, maar vraag me niet hoe en wat, daar ben ik nog niet aan uit :). De pasgeboren kindjes wat in het ziekenhuis liggen worden één voor één binnen gehaald en dan verzorgd en gewassen. En als deze kindjes gewassen zijn, is het wachten op een acuut geval. Dus vanaf dan is het ook weer vooral zitten, en eventueel compressen vouwen. Ook is het hier als stagiaire vooral de bedoeling om te observeren en na een tijdje pas echt beginnen mee te werken. Dus ik heb 4 dagen maar wat gezeten, gekeken en compressen gevouwd. Klinkt misschien chill, maar ben het toch al wat beu aan het worden.. :)
Het zal dus nog even geduld kosten eer ik echt de kindjes mag verzorgen.



Door al deze nieuwe indrukken en spanningen, heb ik het ook wel eens moeilijk op de momenten dat ik alleen ben. Ik weet nog niet goed wat doen op mijn vrije dagen waardoor ik me soms ook wat verveel. Hierdoor heb ik toch al wat dipjes gehad en heb ik soms ook al wat heimwee...
Maar ik moet doorbijten en zeker niet opgeven! Het is nog even aanpassen en uitzoeken wat doen en dan komt alles goed! :)

Gisteren ben ik Kim en Charlotte gaan bezoeken in Pikine waar we bij een familie hebben mogen eten. Zeer lekker en een leuke ervaring! 'S avonds zijn we voor eerste keer op stap gegaan. De coach van de voetbalploeg (waar Kim en Charlotte stage lopen) had ons meegenomen naar een soort danscafé. Ik dacht: Waar zijn wij beland?! Haha :) overal hingen spiegels en iedereen was eigenlijk met zichzelf aan het dansen voor de spiegel.. Kon het maar niet geloven, zo bizar! :)

Nog even terzijde: Het komt hier vaak voor dat er een aantal dagen geen stromend water of elektricitet is. Douchen moet ik dan doen met een emmer water :) Maar hier ben ik al vrij snel aan aangepast. Ook de wc doorspoelen is hier een hele uitdaging :)
En over de titel 'Mange! Mange!': ik krijg 's morgens mijn ontbijt en tegen 15u is het middageten; meestal een rijstschotel, en 'savonds tussen 20u en 22u nog eens een hele schotel. Wanneer ik mijn lepel neerleg kijkt de oma naar mij en zegt dat ik nog moet eten.. Nu heb ik een trucje bedacht om mij niet te moeten overeten; langzaam eten zodat ze niet continu mijn eetgedeelte terug vullen en op deze manier lijkt het ook alsof ik meer heb gegeten :). Anders gaan ze mij naar huis kunnen rollen!! :o
Het eten is wel super lekker! :)
Alleen: stuur me wat Belgische chocolade!! :D


 

Morgen ga ik waarschijnlijk naar Dakar en 's avonds ook op stap, maar weet nog niet hoe en wat. Hier leven we van dag tot dag :)

Volgende keer zal ik een adres bijvoegen waarop jullie mij kaartjes ofzo kunnen sturen! :D

Tot de volgende!
Mis jullie en love you longtime!
Bisous! XxX






  


zondag 4 november 2012

.Week 1.

Bonjour mes amis!!

Ondertussen heb ik helaas afscheid moeten nemen van mijn teamgenoten en ben ik alleen overgebleven in Yoff! :(

Maar eerst zal ik nog even donderdag overlopen:
Donderdag (dag 2) ben ik in de voormiddag samen men Lynn (een studente die vorig jaar ook haar stage heeft gedaan in Centre de Santé) naar het ziekenhuis gegaan om met de chef médecin enkele afspraken te maken. Het is echt een super vriendelijk man en ik kan er altijd terecht met problemen, een hele geruststelling! Morgen is mijn eerste dag en gaat hij me voorstellen aan iedereen. De eerste dagen mag ik overal een beetje rondkijken om dan te beslissen op welke afdeling ik wil gaan werken. Maar ik denk dat ik voor een afdeling met airco ga! :) Het zal morgen dus een zeer spannende dag worden!
In de namiddag ben ik naar de rest gegaan die al op het strand lagen. Hier kreeg ik wel even een vakantiegevoel! Het was zalig op het strand; lekker rustig, windje, zon, zee en strand! Want in de volle zon zonder wind is het echt niet uit te houden! In de avond hebben we niet veel meer gedaan, gewoon wat buiten gezeten in de viavia en op tijd gaan slapen.

Vrijdag was het dan zover; Lise, lien, kato, sarah, karen en eva vertrokken 's morgens om 7u naar Kaolack en Tambacounda. Een zeer raar gevoel want we zullen ze waarschijnlijk de komende 2 maanden niet meer zien! :( 
Kim en Charlotte zouden om 16u opgehaald worden door de organisatie om naar Pikine te gaan. Ik ben nog bij hun in de viavia gebleven tot 16u. Dan heeft Yasmina mij naar mijn gastgezin gebracht. Ik had super veel zenuwen! Het voelde toch wel raar om 'mijn huis' binnen te komen. Enkel de oma was thuis en de kindjes sliepen. Mijn kamer is zeker in orde! Alleen is de matras niet echt een matras zoals wij gewend zijn en heb ik geen kasten voor men kleren :p. Maar ik ben blij dat ik een eigen kamer heb en dat het proper is. Nadat ik mijn koffer had uitgepakt ben ik in de 'woonkamer' gaan zitten bij de oma en de kindjes. Het was zeer onwennig en de oma was ook niet zo spraakzaam. Even later werden de kindjes wakker en keken ze nogal vreemd naar mij :p. Ik vroeg of ze goed hadden geslapen, maar ze begrepen mij niet want ze spreken geen Frans, enkel Wolof. Maar gelukkig had ik balonnen bij! Die heb ik dan opgeblazen en ze waren er meteen mee aan het spelen! :) Dit was wel een goede ijsbreker. Tegen de avond kwam dan de mama thuis. Een heel vriendlijke vrouw, maar ook best stil. Ik merk nu ook hoe slecht mijn frans is! Ik dacht dat ik het wel voldoende onder de knie had, maar ik heb toch wel moeite om de mama en oma te verstaan. De papa is eigenlijjk nooit thuis, zoals de meeste mannen hier in Senegal. De papa kende ik wel al langer, hij zit meestal in de viavia. Hij werkt als gids voor de viavia en is zeer lief! Hij is zeer behulpzaam en als ik iets nodig heb mag ik het altijd vragen.
Het is wel zeer vreemd om nu alleen te zijn! Soms heb ik wel even moeilijk als ik thuis alleen zit en niemand heb om mee te praten. Ook heb ik geen internet bij mijn gastgezin, maar gelukkig mag ik altijd naar de viavia om internet te gebruiken :) Het zal de eerste weken nog zeer onwennig en vreemd zijn, maar uiteindelijk zal het zeker goed komen en zal ik ook meer mensen leren kennen!



















Ohja nog even iets over mijn eerste Senegalese maaltijd in het gezin; We zaten in de woonkamer en opeens kwam de oma dan af met de schotel eten. Dit wordt op de grond gezet en iedereen gaat er rond zitten en begint te eten. Maar wat heb ik echt niet graag??? ERWTEN! En wat zit er in de schaal?? Jaja Erwten! Gelukkig was er ook brood en heb ik het met veel brood gegeten :p De smaak was wel zeer goed! Iedereen eet dus van dezelfde schotel en heeft zijn 'driehoekje'. Ook letten ze zeer goed op dat ik zeker genoeg heb en gooien ze soms nog wat extra vlees naar mij :p Ik kan dus zeker zeggen dat ik zeer goed verzorgd wordt en dat ik zeker geen honger zal lijden! :D Maar door alle spanningen zat ik al vrij snel vol. Maar omdat het best onbeleefd is om niet alles op te eten, heb ik toch zoveel mogelijk proberen te eten :p



Momenteel weet ik nog niet goed wat doen door de dag en zit ik veel in de viavia. Hier begin ik dan ook de mensen beter te kennen :)

Volgende keer meer over de eerste dagen in ziekenhuis!
Tot snel!
XxX