Ondertussen heb ik helaas afscheid moeten nemen van mijn teamgenoten en ben ik alleen overgebleven in Yoff! :(
Maar eerst zal ik nog even donderdag overlopen:
Donderdag (dag 2) ben ik in de voormiddag samen men Lynn (een studente die vorig jaar ook haar stage heeft gedaan in Centre de Santé) naar het ziekenhuis gegaan om met de chef médecin enkele afspraken te maken. Het is echt een super vriendelijk man en ik kan er altijd terecht met problemen, een hele geruststelling! Morgen is mijn eerste dag en gaat hij me voorstellen aan iedereen. De eerste dagen mag ik overal een beetje rondkijken om dan te beslissen op welke afdeling ik wil gaan werken. Maar ik denk dat ik voor een afdeling met airco ga! :) Het zal morgen dus een zeer spannende dag worden!
In de namiddag ben ik naar de rest gegaan die al op het strand lagen. Hier kreeg ik wel even een vakantiegevoel! Het was zalig op het strand; lekker rustig, windje, zon, zee en strand! Want in de volle zon zonder wind is het echt niet uit te houden! In de avond hebben we niet veel meer gedaan, gewoon wat buiten gezeten in de viavia en op tijd gaan slapen.
Vrijdag was het dan zover; Lise, lien, kato, sarah, karen en eva vertrokken 's morgens om 7u naar Kaolack en Tambacounda. Een zeer raar gevoel want we zullen ze waarschijnlijk de komende 2 maanden niet meer zien! :(
Kim en Charlotte zouden om 16u opgehaald worden door de organisatie om naar Pikine te gaan. Ik ben nog bij hun in de viavia gebleven tot 16u. Dan heeft Yasmina mij naar mijn gastgezin gebracht. Ik had super veel zenuwen! Het voelde toch wel raar om 'mijn huis' binnen te komen. Enkel de oma was thuis en de kindjes sliepen. Mijn kamer is zeker in orde! Alleen is de matras niet echt een matras zoals wij gewend zijn en heb ik geen kasten voor men kleren :p. Maar ik ben blij dat ik een eigen kamer heb en dat het proper is. Nadat ik mijn koffer had uitgepakt ben ik in de 'woonkamer' gaan zitten bij de oma en de kindjes. Het was zeer onwennig en de oma was ook niet zo spraakzaam. Even later werden de kindjes wakker en keken ze nogal vreemd naar mij :p. Ik vroeg of ze goed hadden geslapen, maar ze begrepen mij niet want ze spreken geen Frans, enkel Wolof. Maar gelukkig had ik balonnen bij! Die heb ik dan opgeblazen en ze waren er meteen mee aan het spelen! :) Dit was wel een goede ijsbreker. Tegen de avond kwam dan de mama thuis. Een heel vriendlijke vrouw, maar ook best stil. Ik merk nu ook hoe slecht mijn frans is! Ik dacht dat ik het wel voldoende onder de knie had, maar ik heb toch wel moeite om de mama en oma te verstaan. De papa is eigenlijjk nooit thuis, zoals de meeste mannen hier in Senegal. De papa kende ik wel al langer, hij zit meestal in de viavia. Hij werkt als gids voor de viavia en is zeer lief! Hij is zeer behulpzaam en als ik iets nodig heb mag ik het altijd vragen.
Het is wel zeer vreemd om nu alleen te zijn! Soms heb ik wel even moeilijk als ik thuis alleen zit en niemand heb om mee te praten. Ook heb ik geen internet bij mijn gastgezin, maar gelukkig mag ik altijd naar de viavia om internet te gebruiken :) Het zal de eerste weken nog zeer onwennig en vreemd zijn, maar uiteindelijk zal het zeker goed komen en zal ik ook meer mensen leren kennen!
Ohja nog even iets over mijn eerste Senegalese maaltijd in het gezin; We zaten in de woonkamer en opeens kwam de oma dan af met de schotel eten. Dit wordt op de grond gezet en iedereen gaat er rond zitten en begint te eten. Maar wat heb ik echt niet graag??? ERWTEN! En wat zit er in de schaal?? Jaja Erwten! Gelukkig was er ook brood en heb ik het met veel brood gegeten :p De smaak was wel zeer goed! Iedereen eet dus van dezelfde schotel en heeft zijn 'driehoekje'. Ook letten ze zeer goed op dat ik zeker genoeg heb en gooien ze soms nog wat extra vlees naar mij :p Ik kan dus zeker zeggen dat ik zeer goed verzorgd wordt en dat ik zeker geen honger zal lijden! :D Maar door alle spanningen zat ik al vrij snel vol. Maar omdat het best onbeleefd is om niet alles op te eten, heb ik toch zoveel mogelijk proberen te eten :p
Momenteel weet ik nog niet goed wat doen door de dag en zit ik veel in de viavia. Hier begin ik dan ook de mensen beter te kennen :)
Volgende keer meer over de eerste dagen in ziekenhuis!
Tot snel!
XxX
Geen opmerkingen:
Een reactie posten