Joyeux Noël!

Dit zal waarschijnlijk het laatste berichtje zijn van 2012! J
Het is ondertussen alweer meer dan een week geleden en weet niet meer goed wat ik allemaal heb gedaan/meegemaakt. Het weekend weet ik wel nog, dus zal daar maar mee beginnen.
Vrijdag heb ik door de dag niet zo veel gedaan. Ik ben naar de tailleur gegaan met stof om er 2 broeken van te laten maken en voor de rest heb ik aan men kerstcadeautje gewerkt (onder een groepje hadden we naampjes getrokken). In de avond zijn we dan nog iets gaan drinken.
Zaterdag ben ik naar Dakar gegaan om wat te ‘shoppen’ en weer naar een ‘kerstmarkt’ te gaan. Het was een leuk dagje en hebben het afgesloten met een pizza. J Ik zou die nacht bij Hanne blijven slapen en zouden gewoon een filmpje kijken. Maar opeens kregen we om 12u telefoon met de vraag of we toch niet mee op stap gingen. Na even twijfelen ben ik toch nog gegaan en het was super leuk geworden. J
Zondag zijn we in de namiddag te voet vertrokken naar ‘les manelles’ (de vuurtoren). Ik had eerst niet veel zin om weer zo ver te wandelen, maar ben uiteindelijk toch maar meegegaan. Ik had weer men slippers van de markt van 75 cent aan, dus weer pijn aan de voeten! En omdat het maar een kort nachtje was geweest, heb ik toch een beetje afgezien en hebben we op een gegeven moment toch maar de taxi genomen. J Boven op de berg was het uitzicht super mooi en hebben we naar de zonsondergang gekeken. Een mooie afsluiter! In de avond hebben we eens zelf spaghetti gemaakt. Hmmm.
De nacht van zondag op maandag was een hel! Ik zeg er even bij dat ik malariapillen neem en het dus ook kan zijn dat ik hallucineer ;). Ik werd wakker van een vreemd geluid. Ik hoorde iets ritselen. Ik dacht eerst meteen aan een kakkerlak, dus ben men kamer gaan doorzoeken. Maar er was niets te zien. Het geluid werd steeds luider en het leek echt vanuit men koffer te komen. Dus ik dacht dat er een muis in men koffer zat. Maar hier ook niets gevonden. Ik heb dan maar met het licht aan gewacht totdat ik het nog eens hoorde. In de kamer heb ik 2 gaten in de muur waar elektriciteitsdraden uitkomen en het geluid kwam blijkbaar daar vandaan. Ik zag opeens ook iets uit dat gat komen! Waarschijnlijk was dit een bijwerking van de pillen, maar het was eng! Ik heb dan maar iets in die gaten gepropt in de hoop dat het beest tenminste IN de muur blijft! Maar ik heb nog wakker gelegen tot in de ochtend, een zeer kort nachtje dus door een of ander beest in de muur…
Maandag was ik dus niet zo veel waard, maar het was kerstavond! Dus heb door de dag zoveel mogelijk proberen te rusten om toch iets van de avond te hebben. ’s Avonds zijn we in de ViaVia iets gaan eten. Er kwam ook een bandje spelen. Het was gezellig, maar niet hetzelfde als kerstavond thuis! Ik had het toch wat moeilijk die avond… Hierna zijn we naar het project gegaan (waar de andere vrijwilligers werken) om daar nog chocoladefondue te eten! J Dit was super lekker! Dit is ook het groepje waar we naampjes hebben getrokken en  hebben dus ook nog de kadotjes uitgedeeld. Op kerstdag ben ik met Hanne en Robin naar een super goede bakker gegaan voor een ontbijtje. Daarna zijn we met zen allen naar Ile de Yoff gegaan om kerst al zonnend door te brengen. J Het was zeer vreemd om kerst op deze manier door te brengen, maar het was toch een leuk dagje. In de avond zijn we naar een kerstconcert gaan kijken. Dit was in een soort kerk en super leuk om te zien.

Kerstmis was dit jaar zeer vreemd en ben om eerlijk te zijn blij dat het voorbij is. Ik vond het een zeer vreemde gedachte om de familiefeestjes te missen en er gewoon niet bij te zijn. Ik ga volgend jaar extra genieten van kerst want heb het gevoel dat ik dit jaar geen kerst gehad heb.
Woensdag was het weer dansles. Het begint steeds leuker te worden en ik merk dat we ook steeds meer durven en minder schaamte hebben. Zeer belangrijk hier in Senegal. J In de avond zijn we een goed stukje vlees met frieten en mayonaise gaan eten! Het was de laatste avond van Hanne dus wouden we toch iets speciaals doen. Hanne verandert van project en is nu verhuisd naar Mbour. Ik ga haar missen, maar we zullen nog wel vaak afspreken!
Donderdagochtend heb ik dan helaas ‘afscheid’ moeten nemen. Voor de rest heb ik de was nog maar eens gedaan en heb ik men blogje geschreven.
Ik heb een zeer leuk weekend voor de deur staan, want de studenten die in Koalack en Tambacounda verblijven, komen af om nieuwjaar hier te vieren! J

Als afsluiter nog een paar wist je datjes. J
Wist je dat:
- Als ik een warme douche wil nemen ik eerst een ketel water moet opwarmen, dan in de emmer met koud water van de douche gieten en dan met een bekertje mij kan wassen? Warm water is hier niet zo vanzelfsprekend en het is altijd een hele onderneming om een warme douche te nemen, maar ik geniet er nu wel echt van!
- Mijn gastzusje al aan elke oor 2 oorbellen heeft? Dit is om duidelijk te maken dat het een meisje is.
- Ik panisch ben geworden voor beestjes en overal iets zie lopen?
- Er hier ratten rondlopen die zo groot zijn als katten?!!
- Ik een winkel heb gevonden met côte d’or chocolade?!
- Als je op stap gaat tussen de hoeren danst voor spiegels? J
- Er altijd iemand thuis is en het heel normaal is om s’ nachts iemand wakker te kloppen om binnen te komen?
- Ze de hele dag door bezig zijn met het klaarmaken van het eten?
- De Senegalezen met de wintermuts rondlopen terwijl het nog in de 20 graden is? J
- Ik men tafelmanieren aan het verliezen ben?
- Hier gewoon IEDEREEN kan dansen?
- Mijn huwelijk vandaag geregeld is door mijn collega’s en ik 3 kandidaten heb.. ;)
- Je alles in zakjes kan kopen? Water, koffie, olie, fruitdrankjes,…
- De vrouwen hier allemaal pruiken dragen of nephaar vastmaken aan hun eigen haar?
- …

 

Ik wens jullie alvast een heel gelukkig nieuwjaar en dat al jullie dromen mogen uitkomen in 2013!
Ga je dromen achterna en zorg dat ze uitkomen!
Dat is iets wat ik hier heb ingezien. Deze ervaring is voor mij al langer een droom en ik ben mezelf nu heel dankbaar dat ik de keuze heb gemaakt! We moeten meer genieten van het leven en veel dankbaarder zijn. Ik heb hier vooral ingezien dat ik echt niet te klagen heb en dat ik veel positiever over mezelf en het leven moet zijn! Ik hoop dat dit gevoel alleen maar versterkt en dat ik inderdaad als een ander persoon terugkeer naar België. Door weg te zijn van het normale leven ga je nadenken wat je nog eigenlijk allemaal wilt bereiken en hoe je dit gaat doen.

Tot volgend jaar Belgische vriendjes!!!
Dikke kus! X

Wat eten we vandaag? Rijst met vis!

Vorige week was het sinterklaas, maar omdat ze deze goede oude man hier niet kennen, heb ik niets gekregen… Dus zijn we zelf maar chocolade en mandarijnen gaan kopen! J
Vorige week vrijdag ben ik naar een kerstmarktje geweest. Ofja zo noemde het… Ik dacht leuke kerstspulletjes te kopen voor men kamer een beetje te versieren, maar er was niets te koop wat met kerstmis te maken had! Er waren verschillende kraampjes waar ze vanalles verkochten; tassen, kleren, schilderijen,… Wel heel mooie spulletjes, maar helaas waren het Europese prijzen en heb ik dus niets gekocht. Maar er stond wel een kerstboom! In de zon.. tis eens wat anders he. J
In de avond zijn we naar een theater gaan kijken in ‘Instituut Français’. Maar ik verstond er niet zo veel van en heb er dus niet veel van begrepen. J Toen ik op weg was naar huis zag ik dat er een dansfestival bezig was voor ons huis! Het was gelukkig nog maar net begonnen en heb dus nog een heel deel kunnen zien. Het was echt heel leuk om te zien en opeens was er zelfs een kindje aan het dansen! Dit was gewoon te schattig! J
Zaterdag heb ik niet veel gedaan. Maar de ouders van Hanne waren vrijdagavond toegekomen en hadden een pakketje voor me bij. Dit ben ik de zaterdag gaan halen en er zaten verschillende leuke kaartjes bij.. en CHOCOLADE! Natuurlijk zijn er ook wat traantjes gevloeid bij het lezen van de lieve tekstjes, maar het deed me deugd!
Zondag ben ik met men gastmama en de kinderen naar La Foire geweest. Dit is een grote internationale markt die er een aantal dagen was. Familie van mijn gastgezin had daar een standje dus zijn we dat gaan bezoeken. Dan hebben we daar wat rondgelopen, maar het was heel druk en dus echt niet leuk om te schoppen. Het was wel heel leuk om eens iets met de familie te doen! En ohja even over de terugrit. J We zaten met 4 volwassenen en 3 kinderen achterin gepropt. Ik vond het een zeer grappige situatie, dat is hier allemaal normaal en geen probleem.
En dan begon de stageweek weer. Ik mag steeds meer doen en vragen zelfs af en toe mijn hulp. Ondanks dat ik meer kan doen, heb ik weer veel gezeten en kompressen gevouwen. Deze week zei ik op zo een moment dat ik iets wou doen en dat ik wou werken. Ze begonnen allemaal te lachen en begrepen niet waarom ik per se iets wou doen. Dit vond ik ook wel weer een grappige situatie. J Woensdag was onze tweede les Afrikaanse dans. Het ging al een stuk beter en ben er nu gewoon aan geworden dat iedereen ons kan zien klungelen. Het was een leuke les en heb nu meer het gevoel dat het ons uiteindelijk toch gaat lukken! J
Donderdag was het een minder leuke dag op stage. Ik voelde me zeer machteloos en had het die dag heel moeilijk om toe te kijken. Woensdag in de namiddag waren er 2 prematuurtjes geboren en de dag erna lagen ze nog steeds op de reanimatietafel. Dit omdat ze daar verwarmd kunnen liggen.  Dit is op zich wel goed, maar voor een prematuur is het minste geluid een pijnperceptie. Er was in de omgeving veel te veel lawaai en opeens begonnen ze zelfs te boren en te hameren in de gang!
In de kamer waar bedjes staan voor de zuigelingen die extra observatie nodig hebben staat ook een couveuse. Maar niemand deed zich de moeite om die klaar te maken en te controleren. Ik vond het zeer moeilijk om te zien en wist niet goed wat ik moest doen. Ik kon wel zeggen wat ze allemaal zouden moeten doen voor een goede opvang, maar ze hebben er ook gewoon de juiste middelen niet voor…  Uiteindelijk werd besloten om ze over te plaatsen naar het universitaire ziekenhuis in Dakar. Ze vroegen of ik mee wou rijden met de ambulance. Ja leuk, spannend! Dacht ik toch.. nooit meer stap ik in die auto! Ik ben nog nooit zo bang geweest! De chauffeur reed echt heel gevaarlijk en snel en hadden een aantal keer serieus kunnen botsen! Ik had echt heel erg schrik en hoopte maar dat er niets zou gebeuren. Ik zat voorin, in het midden, zonder gordel! En dan kwam er nog bij dat we de baby’tjes gewoon op onze schoot hadden. Ik was zo blij toen we uiteindelijk in het ziekenhuis aankwamen! Ik dacht ‘gelukkig ik ben ervan af!’ Maar ook op de terugweg reed hij heel gevaarlijk en ging hij opeens zelfs spookrijden omdat dat korter was! Ik ben dus heel blij dat ik nog leef! J
In de avond zouden we naar een dansoptreden gaan kijken in ‘Instituut Français’ in Dakar. We zouden daar ook iets eten. Maar doordat we lang op ons eten hebben moeten wachten, hebben we het optreden gemist! Heel jammer!
Vrijdag heb ik vooral voor school gewerkt (ja dat moet ook gebeuren) en voor de rest niet veel gedaan want voelde me beetje ziekjes worden. De nacht van vrijdag op zaterdag voelde ik me opeens heel slecht en had ik het super koud. Lap, weer een dag ziek in bed gelegen!
De volgende nacht werd ik wakker en zag ik een grote kakkerlak op de muur lopen! Brr ik haat die beesten! en ik overdrijf niet, ze zijn hier echt heeel groot! Ik wist niet goed wat ik moest doen en heb dan maar gewacht totdat er iemand wakker werd om naar het toilet te gaan. Uiteindelijk werd de oma wakker en hebben we samen het beest kunnen doden. J Toen kon ik weer lekker verder slapen.
En ohja! Ik heb deze week ontdekt dat ik een dakterras heb. Hier zit ik af en toe om even te ontsnappen van het geschreeuw en gehuil van de kinderen. En natuurlijk ook om te zonnen! Lekker muziekje op en chillen!

Het is bijna kerst! Het voelt zeer vreemd om de gezellige sfeer te moeten missen. December is een mooie maand en ik hou van de gezellige feestdagen. Ik zie er best tegenop om met kerstdag hier te zitten i.p.v. de heerlijke kalkoen van oma te eten! Ook al is het merendeel hier islamitisch, toch zijn heel wat winkels versierd en is er in Dakar zelfs kerstverlichting. Op deze manier heb ik toch een beetje een kerstgevoel. Ook heb ik op de markt een kerstmuts gekocht. J Waarschijnlijk ga ik kerstavond in de viavia vieren, met een Belgisch menu. Allé als het iets anders is dan rijst met vis ben ik al heel blij! J Met kerst zelf weet ik nog niet goed hoe en wat..

Prettige feestdagen!
A la prochaine!  
Xx Hady

It’s time for Africa!

...

Dit gevoel had ik al een hele lange tijd. Ik moest en zou ooit naar Afrika gaan en de cultuur beleven. Dit jaar heb ik deze kans gekregen en heb ik ze ook gegrepen! Maar zoals jullie al wisten heb ik het de eerste maand niet zo gemakkelijk gehad. Ik snapte niet goed wat me overkwam; ik wil dit al zo lang en zo graag en toch kan ik er niet van genieten?? Het grote cultuurverschil, minder luxe, ander eten andere waarden en normen, andere taal en de gedachte dat ik 6 maanden weg ben van vrienden en familie zorgde voor een moeilijke start. Het heeft even geduurd, maar gelukkig heb ik ondertussen de klik kunnen maken en besef ik nu wat ik hier doe en hoe graag ik dit wil doen!

Het is zeer moeilijk om uit te leggen wat ik zie, voel en meemaak. Het is een cultuur wat je enkel kan begrijpen door het zelf mee te maken, dat maakt het ook zo mooi. Ik kan de dingen steeds beter plaatsen en beschouw heel wat speciale gewoontes nu als normaal.
 Maar natuurlijk mis ik ook onze cultuur en zit ik vaak in een tweestrijd. Net zoals Sofie (die 11 maanden in Portugal zit) heb ik momenten dat ik liever thuis zou zijn, maar tegelijk zou ik hier ook niet weg willen. Ik heb zeker nog niet alles gezien en ben zeer benieuwd naar wat me nog allemaal te wachten staat!

Senegal kan je ook zien als een grappig land; soms zie ik iets en denk ik ‘haha dit kan je enkel hier meemaken!’ Geiten staan overal: op de weg, langs de weg, in de zee, op het dakterras,.. Verpleegkundigen die tussen het werk door even op bed gaan liggen of de hoofdverpleegkundige die op bed de dossiers invult.. Alles kan op de autoweg: auto’s die uit elkaar vallen rijden tussen de nieuwe dure auto’s, paard en kar, busjes waar mensen aan hangen, scooters, fietsers, voetgangers en zelfs skaters!.. Heb je honger of dorst, maar sta ja in de file? Geen probleem! Verkopers lopen rond met alles en komen tot bij u ;).. Ze dragen hier ook echt alles op het hoofd, zelfs een hele stapel eieren!.

Maar als toubab (blanke) is het niet altijd even gemakkelijk. Je wordt continu nageroepen met ‘psss toubab!’ en kinderen vragen je steeds om geld. Het is ook moeilijk om duidelijk te maken dat ik niet stinkend rijk ben en dat ik dus niet iedereen zomaar geld kan geven. Ook moet je je altijd eerst informeren over de normale prijs van iets wat je wilt kopen, anders betaal je veel te veel omdat je blank bent en dus automatisch genoeg geld hebt. Af en toe moet je ook eens nee zeggen en niets geven, maar dit voelt dan ook weer vervelend. Maar door hier als vrijwilliger te zijn, steun ik automatisch de economie en heb ik toch het gevoel dat ik zeker mijn steentje bijdraag.
Je kan helaas niet iedereen helpen en in je eentje de armoede uit de wereld jagen, maar alle kleine beetjes helpen!   

 En nu nog even een kort stukje over wat ik de afgelopen dagen gedaan heb.
Vorige week dinsdag ben ik natuurlijk weer naar het marktje geweest en heb ik weer vanalles gekocht. Ondertussen heb ik al heel wat chille marktkleren en heb ik een broek van de mango gevonden!  
Donderdagavond was er voor het afscheid van Jennifer en Danaj (2 studenten die hier 6 weken stage hebben gedaan) een visbarbecue in de ViaVia. Super lekker en gezellig! Zalig om eens geen rijst met vis te eten, maar vis met groenten en aardappelsalade! J Vrijdag moesten we dan wel helaas afscheid nemen!
In het weekend heb ik niet zo veel gedaan. Maar zondag moet ik wel zeker vermelden! Samen met Hanne (een vrijwilligster die hier ook voor 6 maanden zit) ben ik naar het meest westelijk punt van Afrika gewandeld. We hebben er in totaal 4u over gedaan! We hadden geen stratenplan of route maar wisten ongeveer waar het was. Maar tegen het einde wisten we het toch niet meer zo goed en zijn we beginnen rond te vragen. We werden naar verschillende kanten gewezen waardoor we even mis waren gelopen. Maar eenmaal aangekomen op point des Almadies was ik de zware toch en pijn meteen vergeten! We waren eerst iets gaan drinken op een terrasje met een heel mooi uitzicht om even te bekomen en dan even rondgelopen. Het is een plaats waar 3 stromingen samenkomen wat zorgt voor zeer vreemde golven. Het was vermoeiend maar zeker de moeite waard!
Maandag ben ik helaas ziek geworden en heb ik de hele dag in bed gelegen. Maar ik werd zeer goed verzorgd door Hanne en mijn gastfamilie. Ze waren ook bezorgd om mij en zeiden steeds dat ik goed moet drinken en toch iets moest proberen te eten.
Dinsdag ging het gelukkig al een heel stuk beter en ging het weer zen normale gangetje.
Woensdag was dan onze eerste les Afrikaanse dans. J  OMG wat is dit moeilijk! Ik had wel verwacht dat het moeilijk zou zijn, maar het is echt zeer moeilijk! En het vervelende is dat we de les in de binnenkoer kregen en dus iedereen ons kon zien. Hier is dat heel normaal en is er geen reden om u te schamen of u in te houden. Maar wij zijn dat totaal niet gewend en zijn sowieso al wat meer bescheiden, dus dit was wel even wennen in begin. Op dit moment bak ik er nog niets van en heb ik het gevoel dat ik me radicaal belachelijk maak, maar we gaan toch nog verder met de lessen en zullen wel zien waar we eindigen!
Woensdag heb ik op mijn kamer een plank aan de muur laten zetten zodat ik mijn kleren ergens kwijt kan. Ik ben echt super blij met het resultaat en de kamer lijkt nu veel ruimer en mooier!
En ohja ondertussen heb ik hier al 2 keer even regen gehad en is het een stuk kouder geworden. Ofja blijkbaar is het nog steeds in de 20 graden, maar ik heb toch al mijn truien moeten bovenhalen!

Tot de volgende!!
Xx