Vorige week vrijdag ben ik naar een kerstmarktje geweest. Ofja zo noemde het… Ik dacht leuke kerstspulletjes te kopen voor men kamer een beetje te versieren, maar er was niets te koop wat met kerstmis te maken had! Er waren verschillende kraampjes waar ze vanalles verkochten; tassen, kleren, schilderijen,… Wel heel mooie spulletjes, maar helaas waren het Europese prijzen en heb ik dus niets gekocht. Maar er stond wel een kerstboom! In de zon.. tis eens wat anders he. J
In de avond zijn we naar een theater gaan kijken in ‘Instituut Français’. Maar ik verstond er niet zo veel van en heb er dus niet veel van begrepen. J Toen ik op weg was naar huis zag ik dat er een dansfestival bezig was voor ons huis! Het was gelukkig nog maar net begonnen en heb dus nog een heel deel kunnen zien. Het was echt heel leuk om te zien en opeens was er zelfs een kindje aan het dansen! Dit was gewoon te schattig! J
Zaterdag heb ik niet veel gedaan. Maar de ouders van Hanne waren vrijdagavond toegekomen en hadden een pakketje voor me bij. Dit ben ik de zaterdag gaan halen en er zaten verschillende leuke kaartjes bij.. en CHOCOLADE! Natuurlijk zijn er ook wat traantjes gevloeid bij het lezen van de lieve tekstjes, maar het deed me deugd!
Zondag ben ik met men gastmama en de kinderen naar La Foire geweest. Dit is een grote internationale markt die er een aantal dagen was. Familie van mijn gastgezin had daar een standje dus zijn we dat gaan bezoeken. Dan hebben we daar wat rondgelopen, maar het was heel druk en dus echt niet leuk om te schoppen. Het was wel heel leuk om eens iets met de familie te doen! En ohja even over de terugrit. J We zaten met 4 volwassenen en 3 kinderen achterin gepropt. Ik vond het een zeer grappige situatie, dat is hier allemaal normaal en geen probleem.
En dan begon de stageweek weer. Ik mag steeds meer doen en vragen zelfs af en toe mijn hulp. Ondanks dat ik meer kan doen, heb ik weer veel gezeten en kompressen gevouwen. Deze week zei ik op zo een moment dat ik iets wou doen en dat ik wou werken. Ze begonnen allemaal te lachen en begrepen niet waarom ik per se iets wou doen. Dit vond ik ook wel weer een grappige situatie. J Woensdag was onze tweede les Afrikaanse dans. Het ging al een stuk beter en ben er nu gewoon aan geworden dat iedereen ons kan zien klungelen. Het was een leuke les en heb nu meer het gevoel dat het ons uiteindelijk toch gaat lukken! J
Donderdag was het een minder leuke dag op stage. Ik voelde me zeer machteloos en had het die dag heel moeilijk om toe te kijken. Woensdag in de namiddag waren er 2 prematuurtjes geboren en de dag erna lagen ze nog steeds op de reanimatietafel. Dit omdat ze daar verwarmd kunnen liggen. Dit is op zich wel goed, maar voor een prematuur is het minste geluid een pijnperceptie. Er was in de omgeving veel te veel lawaai en opeens begonnen ze zelfs te boren en te hameren in de gang!
In de kamer waar bedjes staan voor de zuigelingen die extra observatie nodig hebben staat ook een couveuse. Maar niemand deed zich de moeite om die klaar te maken en te controleren. Ik vond het zeer moeilijk om te zien en wist niet goed wat ik moest doen. Ik kon wel zeggen wat ze allemaal zouden moeten doen voor een goede opvang, maar ze hebben er ook gewoon de juiste middelen niet voor… Uiteindelijk werd besloten om ze over te plaatsen naar het universitaire ziekenhuis in Dakar. Ze vroegen of ik mee wou rijden met de ambulance. Ja leuk, spannend! Dacht ik toch.. nooit meer stap ik in die auto! Ik ben nog nooit zo bang geweest! De chauffeur reed echt heel gevaarlijk en snel en hadden een aantal keer serieus kunnen botsen! Ik had echt heel erg schrik en hoopte maar dat er niets zou gebeuren. Ik zat voorin, in het midden, zonder gordel! En dan kwam er nog bij dat we de baby’tjes gewoon op onze schoot hadden. Ik was zo blij toen we uiteindelijk in het ziekenhuis aankwamen! Ik dacht ‘gelukkig ik ben ervan af!’ Maar ook op de terugweg reed hij heel gevaarlijk en ging hij opeens zelfs spookrijden omdat dat korter was! Ik ben dus heel blij dat ik nog leef! J
In de avond zouden we naar een dansoptreden gaan kijken in ‘Instituut Français’ in Dakar. We zouden daar ook iets eten. Maar doordat we lang op ons eten hebben moeten wachten, hebben we het optreden gemist! Heel jammer!
Vrijdag heb ik vooral voor school gewerkt (ja dat moet ook gebeuren) en voor de rest niet veel gedaan want voelde me beetje ziekjes worden. De nacht van vrijdag op zaterdag voelde ik me opeens heel slecht en had ik het super koud. Lap, weer een dag ziek in bed gelegen!
De volgende nacht werd ik wakker en zag ik een grote kakkerlak op de muur lopen! Brr ik haat die beesten! en ik overdrijf niet, ze zijn hier echt heeel groot! Ik wist niet goed wat ik moest doen en heb dan maar gewacht totdat er iemand wakker werd om naar het toilet te gaan. Uiteindelijk werd de oma wakker en hebben we samen het beest kunnen doden. J Toen kon ik weer lekker verder slapen.
En ohja! Ik heb deze week ontdekt dat ik een dakterras heb. Hier zit ik af en toe om even te ontsnappen van het geschreeuw en gehuil van de kinderen. En natuurlijk ook om te zonnen! Lekker muziekje op en chillen!
Het is bijna kerst! Het voelt zeer vreemd om de gezellige sfeer te moeten missen. December is een mooie maand en ik hou van de gezellige feestdagen. Ik zie er best tegenop om met kerstdag hier te zitten i.p.v. de heerlijke kalkoen van oma te eten! Ook al is het merendeel hier islamitisch, toch zijn heel wat winkels versierd en is er in Dakar zelfs kerstverlichting. Op deze manier heb ik toch een beetje een kerstgevoel. Ook heb ik op de markt een kerstmuts gekocht. J Waarschijnlijk ga ik kerstavond in de viavia vieren, met een Belgisch menu. Allé als het iets anders is dan rijst met vis ben ik al heel blij! J Met kerst zelf weet ik nog niet goed hoe en wat..
Prettige feestdagen!
A la prochaine!
Xx Hady
Geen opmerkingen:
Een reactie posten